31 juli, Pfullendorf - Diepoldsau, 101 km dag 12

Vandaag de grens over gegaan en in Zwitserland na 101 km om 5 uur gestopt, we waren vanmorgen net over achten vertrokken.
Bewolkt en fris toen we weggingen. Snel de route gevonden en na een paar klimmetjes ging het daarna almaar bergafwaarts, af en toe nog een steile klim, maar over het algemeen down hill. Soms over de weg, maar meestal langs goed geasfalteerde bijwegen.
We waren om half elf in Oberteuringen, waar we koffie gingen drinken, het ene café stuurde ons weg en of we maar om elf uur terug wilden komen. Om elf uur stapten we weer op de fiets, want een ander restaurant, achter de kerk had wel de tijd om ons te bedienen, beter dan de pastoor, zullen we maar zeggen. Deze lag pal naast de begraafplaats. Hoe zal dat zijn als er een begrafenis is, want het terras is best groot.
Al snel kwam de zon op en kregen we zicht op het mooie landschap.




Uit een net gedorst korenveld vlogen wel 100 mussen op en verdwenen in de bosjes. In deze streek wordt er nog echt ijzer gesmeed, overal zie je smeedijzeren kunstwerken. Sommige echt door een kunstenaar gemaakt.




Deze kerk lag heel hoog en toornde ver boven de heuvels uit. De kerken in deze streek hebben bijzondere zadeldak structuren en trapgevels.




De St.Martinskerk in Oberteuringen zijn we na afloop van de koffiepauze in gegaan.
Fraaie glas in lood en bijzonder mooie plafondschilderingen.












Onderweg nog wat fruit langs de weg gekocht, heerlijke aarbeien, die we soldaat maakten in Lindau aan de Bodensee.




Onderweg kwamen we heel wat hopvelden tegen. Heel veel lange staken met draden waarlangs de hop omhoog gaat.
Onderweg kwamen Anja en Ed ons nog tegen, zij wezen nog net op de goede route, met GPS is het toch wel aangenamer fietsen, wij blijven toch nog veel zoeken. Hoewel het er goed staat, vergis je je toch wel snel, heb ik nu wel al zoveel km gereden of nog niet en dat is wel bepalend voor of je afslaat of niet.
Vorig jaar hadden we ter bevestiging stickers langs de route, dan wist je geijk of je goed zat. Nu de bewegwijzering, maar die wijkt nogal eens af van de beschreven route.
Het ging vandaag hard, we vlogen naar de Bodensee, ook wel eens lekker.
Toch moesten we opeens heel erg opletten, want er kwam een vreemd beest over een grasveld op het fietspad af en precies als wij er waren zou die over kunnen steken, gelukkig stopte de automatische grasmaaier, die er als een grote schildpad uitzag.




Prachtig uitzicht over de Bodensee in Lindau. Een mooi plaatsje waar we aan het water ons brood op hebben gegeten, nog wat door het stadje gelopen, de winkel met mooie glassieraden bekeken en de Lutherse kerk van binnen bekeken. Om drie uur weer op pad, inmiddels zat er al 70 km op.




Lindau een keer vanuit een andere hoek vastgelegd, overkant van de haven, de lucht werkte nu ook goed mee, de zon stond mooi op de huizen en de Mangturm, een 13e eeuwse verdedigingstoren die tevens als vuurtoren dienst deed.








De poortwachter de Beierse leeuw met de lichttoren uit de 19e eeuw.








De agapanthus bloeit hier welderig en staan zelfs op de brug in een lange rij.




Zicht op de Rijn die uitmond in de Bodensee.
Hierna via een niet echt leuke route naar Bregenz, Lustenau, Diepoldsau.
Ging na Hold beter, hoewel het weer veel linksaf, brug over rechtsaf, tunneltje onder door, brug 2 keer, scherpe bocht en gelijk rechtsaf, lastig lezen is en dat vooral als het snel achter elkaar komt. Uiteindelijk toch iets te lang langs de Rijn doorgereden, waardoor we te hoog uitkwamen om direkt door te steken naar Hohenems. We besloten, bij het zien van een veel te duur Zwitsers hotel, te stoppen.

Location:Diepoldsau Zwitserland

30 juli, Melchingen - Pfullendorf 76 km

Gisteren een prachtig appartement gevonden met uitzcht over het dal en de zonsondergang en zonsopgang kunnen fotograferen.















Toen we om 5 uur aankwamen moesten we bellen, want er was niemand, er was een feest in het dorp waar de bewoners van het huis ook waren. 's Avonds werd er op de deur geklopt, omdat ze niet aan elkaar hadden doorgegeven dat er gasten waren en de vrouw des huizes zag licht branden.


's Morgens keek ik op mijn horloge en die gaf kwart voor acht aan. Oeps te laat en niet zo'n beetje ook, want we hadden om 7 uur afgesproken te gaan ontbijten. Alleen begreep ik niet waarom het nog niet volop zonnig was en de zon net op kwam. Alie keek op haar horloge en het bleek kwart over zes te zijn, niets te laat mooi op tijd dus.

We waren de enige gasten en na het ontbijt bood de huisvrouw ons aan om een extra broodje mee te nemen, want anders moest ze het toch maar weg gooien. Terwijl wij zaten te eten zat zij de krant te lezen en hel verhalen aan ons te vertellen over haar kinderen. Een aardige en vrolijke vrouw.
Boven de tafel hing een tekst, "sodohogatdiamoelaweildohogat".
Alleen wij zitten aan deze tafel moet het ongeveer betekenen, dus de stam gasten.




Heerlijk landschap zo in de vroege ochtend, wel erg fris, dus toch maar een jasje aan.
Eerst intrappen op de autoweg, tot we een beetje warm waren, daarna het stille bijweggetje genomen, waarvan het pad af en toe met asfalt bedekt was en af en toe met gruis en grind, wat een stuk zwaarder reed. De beloning kwam al gauw. Een paar purperreigers vlogen op bij een meertje toen wij stopten.
Bijna de hele dag langs het spoorlijntje gereden dat we ook zouden kunnen nemen als we niet zo graag wilden klimmen en dalen, want dat moesten we nu wel doen. Nog steeds niet te vergelijken met Spanje en de tocht naar Santiago, dus gewoon lekker fietsen en genieten. Af en toe een hele grote slak ontwijken die met de moed der wanhoop de oversteek waagde op een donker vochtig stuk weg. Helaas was er gisteren een onder Alie haar wiel terecht gekomen, dus nu probeerde ze deze dappere beesten te ontwijken en dan soms net op het nippertje, want het lijken in eerste instantie kleine hoopjes zand. Het zware laatste stuk van gisteren bleef uit. We gingen voor namelijk omlaag en af en toe was er een korte steile klim omhoog.





















Het was prima fietsen en we schoten heerlijk op, ondanks de vele fotostops. Het was ook allemaal zo mooi met die prachtige luchten.




















Bij Sigmaringen maakten we pas een koffiestop en hadden er toen al zo'n dikke 40 km er op zitten. Het sprookjeskasteel van de Hohenzollerns, de laatste keizer van Duitsland, lag er prachtig bij.




















De plaatsjes die volgden hadden ook allemaal wel iets bijzonders zoals hier bij Sigmarinendorf.















Toen we een voorrangsweg moesten oversteken stond er een ontzettend groot kruis op de hoek. Vast om de mensen te behoeden voor ongelukken, want hard rijden ze wel op dat soort wegen. Maria stond onder en beide hadden een afdakje boven hun hoofd.







De zadeldaktorentjes met trapgevel aan beide kanten zagen we al vanuit de verte. In deze streek zie je ze veel.













Een stop bij wel een heel bijzondere kerk. Het leek net of er een huis tegenaan stond, dus interessant om te fotograferen. Alie keek of de deur open was en ontdekte dat de kerk wel een heel bijzonder interieur had. Echte rococo. Weelderig versierd en toch mooi. Bleek het een echte pelgrimskerk te zijn. Elke zaterdagochtend kun je er een pelgrimsmis bijwonen en in mei is het altijd ontzettend druk.



















Aan de zijkant van elke bank hing een prachtig boeketje en bij de eerste net boven een wijwaterbakje. Achterin de kerk ontdekte Alie een stempel. Dus het het stempelboekje maar tevoorschijn gehaald, want er het gaat niet zo hard met de stempels. Misschien dat het nu beter gaat? Als we niet van de route af waren geweken hadden we deze ook niet gevonden.










Pfullendorf werd beschreven als een oude middeleeuwse vestingstad met een prachtige kerk. We dachten de kerk al gezien te hebben. De oude stadspoort met kruisbeeld was ook al mooi, maar toen we later de kerk in de stad betraden werden we al weer verrast. Wat een versieringen. Zouden al die mensen die daar in de kerk zaten naar de pastoor geluisterd hebben? Volgens ons zaten ze allemaal met het hoofd in de nek en keken naar boven, want dat was best wel interessant. Ook het beeld van St.Jacob, die we vorig jaar veelvuldig gefotografeerd hebben, ontbrak hier niet. Deze plaats is een soort bedevaartsstartpunt. We zagen hier ook weer de stickertjes met schelpjes op de palen.l

Location:Pfullendorf