De eerste etappe naar Tiel 81 km goed gereden.
We begonnen de ochtend goed bij het Naardermeer (Kreugerlaantje)vloog er een purperreiger op van de waterkant en net over het spoor werden we aangemoedigd door de ezel.
Diederik reed met ons mee en zorgde er mede voor dat we in een hoog tempo richting Hilversum gingen, soms wel boven de 27 km door af en toe Alie een zetje in derug te geven.
Wind in de rug, dreigende luchten maar geen regen.
Hilversum links aangehouden niet over de hei, en tot de A27 is Diederik meegereden, op het schelpenpad in de bossen richting Lage Vuursche namen we afscheid, dat was even moeilijk, maar eenmaal op gang lonkte de weg voor ons en waren de gedachten bij wat zou gaan komen.
Bij Pijnenburglaan, Biltseweg waren we elkaar even kwijt.Ik nam de autoweg en Alie het fietspad door het bos, ik dacht ze zit achter me, maar reed al ver voor me op het fietspad. Terug dacht ik, want dan is er iets met haar fiets, op de kruizing niemand, telefoon werd niet opgenomen, dan nog maar een keer terug en nu het fietspad en na 10 minuten ging mijn telefoon en tegelijk zag ik haar weer staan in een inham. Ja spiegeltje vergeten en dus nu maar aanwennen om veel om te kijken.
Het tempo was inmiddels gedaald, want we gingen op de zachte fietspaden die nog vol zaten met regenwater, plassen en een klein stukje omhoog niet zo hard. Door Soesterduinen langs Soesterberg, prachtige omgeving zijn we via een omweg naar Maarn gereden. Halverwege onze eerste kop koffie, alles was dicht tot 11.00 uur. Maarn en Doorn ging langzaam omlaag, de regenbuien hadden we misgelopen, toen we koffie dronken moet het hier en daar flink geplenst hebben, want de straten waren nat, de bomen druipten nog na.
In Doorn werden we opgehouden door een busje op het fietspad en toen ik er omheen reed sprong er eeen herdershond van achteren naar mijn been en hapte in mijn been, niet doorbijten, maar wel een gaatje in mijn broek, zijn hoektand was er doorheen geprikt, wat schaafwonden.
Achter de eigenaar aan, die in de Willem de Zwijgerlaan 5a, Balakirsky. Edith liep op haar blote voeten, had een Tshirtje aan met "echte meisjes van Maarn" erop en kwam niet erg in beweging om achter de hond aan te gaan, haar broer moest uit bed komen om daarna met de fiets achter de hond aan te gaan, de mensen in de straat hadden ons het adres en woning gewezen, van hen vernamen we dat deze herder niet echt te vertouwen was, we hadden het gemerkt, hij rende over de straat, auto's ontweken hem maar net.
Naar de apotheek en adres van arts gevraagd, maar het was middagpauze en niemand bereikbaar, dan maar doorfietsen en bij de Langbroekerdijk binnendoor naar Wijk bij Duurstede.
De zon kwam door dus mooie plaatjes kunnen schieten.
Vervolgens met de pont over de Nederrijn
Het Amsterdam Rijnkanaal over.
Binnendoor via Zoelen naar Tiel, onderweg nog wat fruit gekocht.
Om tenslotte warm ontvangen te worden bij oom Wim en Tante Corrie.
De GPS stuuurde ons in een keer naar het juiste adres, waar we om 3 uur aan kwamen.
Met verwondering mogen ervaren hoe zij omgaan met hun niet mis te verstane ziektes. 80 jaar is oom Wim en tante Corrie iets jonger. Genoten van de humor, de gesprekken, de oude verhalen van vroeger en de belevenissen op hun vakanties met mijn ouders. Tijdens het eten lekker de tijd genomen, zowel 's avonds als 's morgens. De verjaardag van hun zoon met Arthur gevierd.
Location:Tiel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten