Op weg naar de pont verlaten we Tiel
De stad van Flipje
Met de pont naar Wamel over de Waal.
Op de pont sprak Alie een man aan die met twee plastic tassen op zijn fiets lopend de pont op ging! "U gaat de was weg brengen", "nee het waren toneelspullen en die moesten naar de overkant. Ja als ik een auto zou hebben.......ik vroeg mij af of er nu een toneelvoorstelling gegeven werd of dat hij serieus was. Hij kon ook de Waal over zwemmen met de tassen, dan had hij de fiets niet nodig. Alie gaf terug dat hij dan dat niet kon, er zaten gaten in de zakken. Daar had hij wel een oplosing voor. Toen begon hij over zijn moeder en vader, die in de Waal hebben leren zwemmen en dat hij er ook een keer in heeft gezwommen, toen hij met z' n vader aan het voetballen was, kwam de bal in het water en hij wilde de bal redden, redden zei hij, dat is dus meer dan terughalen, " Hij was in het water gesprongen zonder na te denken. Maar hij was toen wel geschrokken dat het zo diep was en dat hij er zo nat van werd.........Opeens zegt hij dat hij zich een beetje zeeziek begint te voelen en Alie biedt hem aan zijn fiets vast te houden. "Nee joh", zegt hij. " ik maak maarr een grapje, ik ben toneelspeler."
We waren met deze verhalen wel snel aan de overkant.
Vervolgens naar de volgende pont, we waren tussen Maas en Waal. Aan de drukte op de wegen kon je zien waar de hoofdroute was. Eigenlijk moet je in dit gebied niet de korste route nemen, maar juiste de langste langs de rivieren, maar ja we wilden ook ergens komen. Bij het volgende pontje werden we weer feestelijk ontvangen met een man die ook graag zijn verhaal deed. "Jullie gaan zeker naar Santiago...., nee naar Rome, dat vond hij ook wel cool. De pontbaas moedigde hem aan om voor ons nog een lied te zingen.
Ooijen en van daaruit naar Oss. We hadden niet veel kilometers gemaakt om half twaalf nog maar 20 of iets meer. Er dreigde onweer. Op de markt kochten we nodige broodjes, groente en fruit. Op een terrasje een kopje koffie, waar een Ossenaar aan een pilsje zat. Gekleed als een sheriff, liet hij ons weten vooral niet in de winkelstraat te fietsen en de fietsen ook op slot te zetten.
Na de lichte regen toch maar opgestapt en onze route vervolgt, nu even flink gaan trappen op de rechte wegen om het gemiddelde wat op te voeren.
Werkte goed, we gingen lekker voor de wind, de regen voelde we nauwelijks.
Na een uur was het droog en waren nu meer dan 20 km opgeschoten, af en toe zelfs een 27 km per uur.
Met enkele stops kwamen we uiteindelijk om 6 uur aan in Horn. Net onder Roermond. 104 km achter de rug.
We trakteerden onszelf op een comfortabele overnachting in een klein hotel met een lekkere maaltijd. Geen zin om verder te zoeken.
Location:Horn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten