en het ochtendlicht.
We waren gisterenavond de enige gasten in het restaurant, de crisis is hier tastbaar. We werden door de kokkin verwend, zij maakte heerlijk Italiaans eten, beval een gerecht aan en zorgde ervoor dat we het naar onze zin hadden, een fles witte wijn en een fles heerlijk koud water.
Daarna de stad ingegaan, hier en daar buitenoptredens, toch nog veel eetgelegenheden, waar het redelijk goed bezet was. Spelende kinderen, flanerende jongeren hangend onder de toren en bij de muur. Ouderen die of buiten zaten te genieten van het koele windje of een klein ommetje maakte of stiekem naar de voorstellingen luisterden.
Door de vele trappetjes, geveltjes en luiken gaf deze stad in het avondlicht een bijzondere sfeer.
De volgende ochtend hetzelfde verhaal, de antiekmarktkooplui ruzieden om een plekje en stalden hun waren uit. Heerlijk strijklicht of tegenlicht waardoor het fotograferen een feest was.
Om half acht ontbijt en om negen uur op de fiets.
De route goed bestudeerd, waardoor we niet de steile weg naar beneden hoefden te nemen, via een slinger gingen we er over en kwamen op de landelijke route door het landschap. De wegen waren vanaf het begin slecht, asfalt gescheurd, bandbreed vaak, met kuilen en gerestaureerde bulten asfalt.
Lastig fietsen en veel hobbelen.
Het ging een tijd goed met het zoeken van de route, totdat we rechtsaf moesten, maar men bedoelde, een straat verder. Bij het tunneltje ging het voor de tweede keer fout, er stond bij tunnel rechts af. De naam van de straat was er niet, dus zeker was je niet, toen we te lang naar boven moesten klimmen vertrouwden we het niet en gingen terug, terecht, want het was de verkeerde route. We moesten nog een tunneltje verder, in het boekje was niet vermeld dat er twee zouden komen.
Vanaf dat moment besloten we om de routekaart uit het boekje te gebruiken en niet meer de beschrijving te volgen. De weg was nog steeds slecht maar redelijk te bereiden, als je wat meer naar links bleef.
In Città di Castello koffie gedronken en wat plaatjes geschoten.
Mooie stad, veel interessante gebouwen, stadsmuren en poorten nog in takt, interessante musea, alleen gingen ook deze weer in de middag dicht, dus toch maar doorfietsen.
We zagen een zuster en een broeder, waarschijnlijk kon hij niet zo goed zien want hij moest geholpen worden om naar de overkant van de kerk naar zijn huis te lopen. Later zag ik hem in de deuropening staan en toen ik hem ging fotograferen ging hij toch maar weg, zo slecht zag hij dus ook weer niet.
Nog wat details van het slot geschoten, het ijzerwerk aan de buitenkant van de muren, waar de paardenriemen aan vast gemaakt zijn vroeger, waren heel speciaal.
We konden de juiste afslag niet direkt vinden en vroegen een agent de weg. Helaas kon hij niet goed tellen, want er kwam geen derde stoplicht meer, dus toen wij na 2 km nog geen stoplicht zagen zijn we maar door gereden. Aan een tegemoet komende wielrenner gevraagd. Alie riep hem gelijk, de wielrenner die bezweet omhoog kwam, verstond het eerst niet en kwam iets naar haar toe, de aankomende auto moest afremmen, anders hadden we nog een ernstig ongeluk ook meegemaakt, gaf aan dat we goed gingen naar Umbertide.
Bij Umbertide kwam deze weg weer uit op de route van ons boekje.
Omdat we van de hoofdroute waren afgeweken kwamen we de eerste buitenlandse lange afstandfietsers tegen, twee Italianen, die op weg waren naar Rome. Zij volgden de Tiber. Vlak en slingerend door het landschap, de bergen vonden ze maar niets. Wij hielden pauze bij een kerkje, leuke beelden, interessante bouw.
Ook kwamen we langs een chemisch afvalbedrijf.
Een zijtak van de Tiber werd gebruikt voor lozingen, de brug ging er over, van boven af leuke plaatjes kunnen schieten, de kruizende lijnen van brug, Tiber en spoorlijn.
Alie heeft er lol in om mij te fotograferen, want als ik iets zie wil ik het ook zo snel mogelijk vastleggen anders is er misschien weer een wolk voor de zon geschoven en is het licht niet naar mijn zin.
Het laatste deel van de route na ongeveer 65 km om half vier naar een overnachtingsplaats gaan zoeken. De route netjes volgen en dan kom je wel een Agriturisme ergens tegen, meestal hoog in de bergen. Deze route ging de berg op, om een kasteel heen en de berg weer af om vervolgens op dezelfde rechte weg onderlangs 5 km verder uit te komen. Leuk voor de plaatjes, mooi voor het uitzicht, maar we schoten weinig op. Omhoog kost al een uur, meestal 10% steigen, dan ook nog eens verder doorfietsen, omdat je een overnachting op een mooi punt zoekt. Helaas bleek die dag alles daar boven bezet te zijn. Erg onaardige mensen, er werd daar ruzie gemaakt op een niet mis te verstane wijze. We konden wat drinken, maar dat bleek alleen water te zijn, dat hadden we zelf nog wel. We waren snel beneden, reden langs een zwembad, dat zie je hier vaker, maar dat blijken dan particuliere zwembaden te zijn. Wij gingen er drinken halen, de verkoopster moest vragen of zij ons wel iets mocht verkopen. Gelukkig mocht dat en konden even bij komen. Na 10 km kwamen we 4 km van Assisi in de stad Petrignano.
Met wat vragen een hotel gevonden, waar nog net een kamer over was.
Onderweg kwamen we nog langs een oorlogsmonument denken we, met hele speciale beelden. Een schuin kruis, Mariabeeld en Franciscusbeeld.
In Petrignano genoten van een heerlijke maaltijd, we kregen het automatisch voorgeschoteld. Drie gangen en een cappuchino bij de bar, waar we het buiten op konden drinken. Heerlijk weer, lekker afgekoeld en licht windje, geen muggen of vliegen, tot laat kan je hier buiten heerlijk vertoeven.
Hotel in Rome geannuleerd, omdat we waarschijnlijk eerder aan zullen komen, vliegtuigvluchten kunnen nog geboekt worden, dus het hangt er een beetje vanaf hoe het vandaag gaat, blijven we langer in Assisi of gaan we door naar Rome, dan kan het over twee dagen al het eindpunt zijn en anders over drie dagen. Het gaat nu opschieten, je ziet op de borden nu ook Rome staan, eerst was het nog 150 km nu al 50 teminste op die van de autostrada en die mogen wij niet nemen. Betekent voor ons dat het nog 200 km fietsen is. Kunnen we nog heel wat moois onderweg tegenkomen.
Location:Petrignano, hotel la Torretta
We genieten van jullie prachtige foto,s het is net of we zelf daar op vakantie zijn, maar wat moeten jullie het zwaar hebben, bijna in Rome , dan hebben jullie daar nog een week om bij te komen van de wel erg inspannende reis.Hyba Garthy
BeantwoordenVerwijderenLastig fietsen en veel hobbelen.
BeantwoordenVerwijderendat komt me bekend voor
vinsd het altijd vervelend die slechte wegen voor fietsers
jullie komen al in de buurt van de eindbestemming.
gr.peter