20 augustus, dag 32, Rome - Rome, Vaticaan

De laatste dag, vertrokken op 21 juli eindigen op 21 augustus. De laatste dag 20 augustus eindigen we met een bezoek aan het Vaticaan, de toren van de St. Pieter en de Sixteinsekapel. De dag vloog weer om, weer behoorlijk pootje gelicht, nu door het Vaticaan. We hadden een Romapas om de musea te bezoeken, maar die was niet geldig voor het Vaticaan, want dat is geen Rome. 30 euro voor entree kapel en 14 euro voor de toren. Overigens alle twee de moeite waard, we hadden het niet willen missen.
's Morgens met de bus, eerst naar het station en dachten daar een rondrit door de stad te kunnen gaan maken, maar ook daar voor weer aparte kaartjes kopen, daar hadden we geen zin in. We moesten er toch zijn om te kijken hoe laat de trein zou gaan en hoe we naar het vliegveld zouden kunnen. Kwart over 10 en kwart over 12. De eerste te vroeg en de tweede te laat. Dus besloten om een taxi morgen te nemen en dat later in het hotel geregeld. Even langs de fietsenmaker gegaan, mocht het morgen niet lukken met de trappers en stuurpen, dan hebben we een extra hulpje.
De busrit was weer spannend, veel kuilen en hobbels zonder fatsoenlijke vering, dus je schudde heen en weer, halverwege overstappen, op goed geluk een bus genomen.
Om 12:00 uur in de rij naar de toren om 13:00 uur waren we boven.
Wat een smalle trappetjes op het laatst. Een enkeling viel bijna flauw en een ander had hoogtevrees. Het was wel een prachtig uitzicht op de kerk en later over Rome.
Voordat we de bus pakten bij het hotel nog even in een luxe winkel geweest met hele dure kleding, leuk trappenhuis waar ik mij lekker kon uitleven.
En dan zo'n dag eindigen met een trappenhuis in het Vaticaansmuseum.




Af en toe is Alie mij even kwijt. We hebben dan afgesproken dat we links of rechts zullen gaan en kijken natuurlijk om ons heen. Zie ik dan iets om te fotograferen dan loop ik er naar toe en zeg niets tegen haar, omdat ik gevangen ben door het beeld. Het kenmerk van een fotograaf is dat hij altijd om zich heen kijkt, meestal ook achterom alsof hij achtervolgd wordt. Dat ging ook zo met het fietsen, diende twee doelen, rij ik niet te ver vooruit en mis ik niets wat achter mij ook mooi is. Even later zie ik haar staan en rondkijken zo van "waar is hij nou weer". Soms sta ik dan al weer achter haar. Ze heeft in de loop der tijd al bedacht dat ze gewoon blijft waar ze is en dat ik haar dan weer op moet zoeken. Er blijft genoeg te zien, dus erg vindt ze het niet.




























































































De kooplui van souvenirs, hoedjes, waaiers en parapluutjes zijn zeer bedacht op de politie. Zodra er een in de gaten heeft dat ze in aantocht zijn pakken ze hun boeltje gauw op en wandelen ze weg. Soms best wel lastig voor ze, want een stel tassen pak je zo bij de hengsels, maar de hoedjes moeten toch allemaal volgens een bepaalde volgorde weer gauw in de tasjes worden gedaan.
















De controles door de detectiepoortjes stelde niet veel voor. We hadden allebei een mesje in onze tas en dat werd echt niet ontdekt. De man die naar het controleschermpje zat te kijken sliep half door de warmte.
































Voordat we in de Sixtijnse kapel waren werden we het hele museum doorgeleid. Zelfs buitenom om dan weer in een of andere ruimte te komen met ontzettend veel beelden, schilderijen, wandtapijten, mozaïeken en wat al niet meer. Uiteindelijk kwamen we in de Sixtijnse kapel. Het was er tjokvol en er werd constant om stilte gemaand, wat natuurlijk niet werkte. Een rustig muziekje werkt beter. Door al die drukte leek het helemaal geen kapel meer. Het was er wel enorm hoog. Geen altaar. Alleen maar de helekoepel beschilderd en laag langs de muren gordijnen. Heel vreemd. Veel gezien hebben we wel. Het Vaticaan heeft echt een enorme verzameling kunst. Te veel om in een dag allemaal te bekijken.

Location:Hotel Fiume