maandag 6 augustus 2012

5 augustus, dag 17, Trento süd - Pastrengo 86 km

Gisteren in een luxe hotel geslapen, groot balkon airco, electronische lichtschakelars, ruim, grote tv, bed met rozenblaadjes en neprozen op het bed, zachte boxspringmatrassen. Helaas was het er wel gehorig, de buren en het verkeer kon je horen.
We waren laat en hadden honger, er was internet, maar hij was vergeten de code te geven. De manager had uitgelegd hoe we weer in Trento konden komen en waar de pizzeria was. We sloegen te vroeg af, waardoor het toch weer zoeken werd. Was niet veel bijzonders. Later hoorden we, dat er ook veel restaurants gesloten zijn vanwege de Italiaanse vakantieperiode.




Prachtig licht in de avond en ochtend op de bergen.







Vandaag waaide het waardoor we in het begin heel hard gingen, weer op hetzelfde prachtige vlakke fietspad langs de rivier Adige tot aan Borghetto, zie bordjes. Inmiddels weten we dat het fietspad daar een tijdje stopt, maar daarna weer door gaat tot aan Zuid-Italië toe. Dankzij de Europese gelden.

Nog steeds leuke kasteeltjes en kerken. Castello Sabbionara.
In dit dorp Sabbionara besloten we dan maar eens koffie te gaan drinken, was net voor twaalfen.




Vandaag geen vogel die net voor mijn wiel overstak, maar een adder, deze niet onder het gras, daar zat wel iets anders. Op een gegeven moment viel het Alie ook op dat mijn achterwiel muziek maakte, het werd steeds luider en vaker, net alsof de spaken op spanning kwamen.
Voordat we vertrokken uit Nederland gevraagd of de spaken goed op spanning zaten, of het wiel nog goed was en of de versnelling of de ketting nog wel goed was. Geen probleem daar rij je nog wel 2000 km mee. Mooi niet dus.
Wederom de spaken door het wiel, dit keer een stalen wiel, met van binnen een dubbele ring. Het wiel was nog perfect rond, liep niet aan of slingerde niet, maar sommige spaken hadden heel weinig spanning.
Toch maar de fiets op zijn kop gezet en ik telde wel 18 spaken die lichte scheurtjes in de velg links en rechts van de spaak vertoonden. Heb ik de fiets dan toch te zwaar beladen? Voor hetgeen ik meeneem kan dat niet het geval zijn, vorig jaar had ik meer met hetzelfde wiel en toen geen problemen. Nu minder en wel problemen. Opeens fietste het niet meer zo lekker, de gang was er uit. We gingen op de rechte stukken gemiddeld 25 en soms zelfs 30 en nu niet meer.
Licht trappen en niet aanzetten, kuilen ontwijken, heuveltjes rustig nemen en afdalen, goed afremmen. Het ging daarna langzaam weer beter, het vertrouwen moest een beetje terugkomen, met samen geknepen billen fietsen was geen pretje en het werd toen toch al lekker warm, temperatuur steeg tot boven de 37 graden.


Hier kan je zien hoe hard de stroom is en hoe hoog de rivier soms kan staan. We passeren weer heel veel bruggen.



Rovereto hadden we snel bereikt, wisten nog niets van het wiel 27 km, iets meer dan een uur van Trento.



Mooie fietsbruggen zijn er in de route gebouwd. Zelfs bovenop met een uitzichtbalkon.


Kerk van verschillende kanten met zonnewijzer, door de zomertijd klopt ie niet meer. Als we niet af en toe even van de route afwijken hebben we deze plaatjes niet.
















Half open luiken.





Kerk van de andere kant.







Speciale schaduwwerking door balkonnetjes, luiken en meer.





Leuke steegjes weer, kan het niet laten dat dan vast te leggen.






Op deze manier wordt het waterwerk aangegeven.







Het water levert natuurlijk ook energie op en zo af en toe wordt het omgeleid en komt dan weer als sterke stroom op de rivier uit.







Bij een oude fabriek stond deze omgebouwde gaslantarenpaal een beetje weg te roesten.



Fraai verweerd hek.











Twee jonge lui, hadden de sleutel van het terrein en gingen samen het terrein op. Spannend.


Directiewoning helemaal vervallen. Alles roest lekker weg.


Onderweg veranderde het landschap, de bergen werden lager, kwamen meer naar elkaar toe en we kregen nu meer wijngaarden te zien.














We rijden Rovereto weer uit.


Komen steeds meer wijngaarden tegen.



We hadden zin in koffie, maar er was niets te bekennen. Ook deze bewoner van het huis kon ons vertellen, dat er veel dicht was vanwege de vakantie.






Prachtige bloemen in zijn tuin.








Dom in Castello Sabbionara, daar konden we net voor sluitingstijd nog koffie krijgen. Om 12 uur gaan de zaken dicht, de ober draaide maar rondjes, hij hielp ons netjes een tweede kopje koffie ook nog. We lazen de twee kranten op ons gemak, maar hij wilde sluiten.
In dit dorp heb ik mijn fiets maar eens omgedraaid en kwam er achter dat er meer aan de hand was dan muziek in het achterwiel.












Iets te ver doorgereden op deze brug?



SOS, maar niemand kwam ons helpen.



Na zo'n 20 km, kwamen we weer op een fietspad uit, op goed geluk genomen. Oeps dat hebben we geweten, prachtig uitzicht, maar wel klimmen, veel hellingen van 10 % en dat in die hitte.
Mooie oude gebouwen weer, waar de ramen dicht gingen groeien druiventakken.


Uitzichten over de Adige en de vallei bij Rivoli. Her weer als maar smaller het dal, de bergen nog wel hoog, maar niet zo hoog meer als gisteren.






Overzicht oo de kaart van de Europese fietspaden door heel Italië. Wij rijden route 7 tot aan Rome.



Hier zie je goed hoe het landschap veranderd.



Prachtige hekken, waarachter hele mooie tuinen schuil gaan. Misschien zien we Berlusconi nog wel.



Ruïne bij Rivoli



Kerk in Rivolti, waar we een heerlijke tonic dronken.



Vervolgens ging het fietspad, na een steile afsaling verder langs deze waalweg.


In Pastrengo het fietspad verlaten en op zoek gegaan naar een slaapplaats.
Daarvoor moesten we veel moeite doen, ene Agricocultuur was gesloten, andere niet te vinden, ver buiten de stad om, moesten we nog heel wat heuvels trotseren. Komen we nu wel ergens of zijn alle inspanningen voor niets en moeten we toch weer terug en dus weer klimmen.
Met vragen kom je een heel eind, beetje Duits, Italiaans en ja na de bocht kwamen we voor een hek waarop stond bed en breakfast.
Aanbellen, het nek ging zowaar open, dus het is wel goed, ook hier weer een enorm terrein op, met haarspeld bochten en klimmetjes van meer dan 10 procent. Uiteindelijk kwam ik als eerste boven en reed een lustoord binnen, paarden links en rechts, stallen met geiten, ponypaarden, pauwen enz. Aan het einde werd ik begroet door een dame met een badlaken om.
In de tuin een stel nimfen bij het zwembad, met Romeo als bewaker.
In een schitterend oud gebouw met veel geschiedenis konden we overnachten.
Beneden achter het huis, toch nog 10 minuten lopen, zo'n omweg moest je maken om op de straat te komen, konden we heerlijk eten voor weinig geld, drie gangen menu voor 15 euro met drank en koffie inclusief.




Het hoogste punt hebben we nu voorlopig gehad, we gaan afdalen naar Verona, dan vier dagen redelijk vlak, Povlakte om daarna nog eens vijf dagen op en neer te gaan, gelijk de Ardennen.

Location:Pastrengo

1 opmerking:

  1. mooi verslag met spaken die muziek maken , dames in badjas en heerlijk eten.
    gr.peter

    BeantwoordenVerwijderen