dinsdag 7 augustus 2012

7 augustus, dag 19. Campalto - Fratta Polésine 90 km

Wederom een heel eind opgeschoten door de Povlakte. In de schaduw 37 graden, er was vandaag een beetje wind, heerlijk ook al heb je het tegen.
Tot een uur of elf was het redelijk fietsweer, daarna werd het erg warm. Een lange pauze in de schaduw, eten en drinken wat of lopen in de schaduw door Montagnana.

De omgeving begint weer te veranderen, we rijden nu over gewone stille binnenwegen, geen rechte fietspaden meer, wegdek soms glad en mooi asfalt, soms heel veel kuilen of onverhard. Het leuke van zo fietsen is dat je langs boerderijen en kleine dorpjes komt met veel variatie en slingerweggetjes, ook meer restaurants. Opvallend is het toch wel dat er net als in Nederland eigenlijk geen stukje of soms een korte tijd geen bebouwing is. Het landschap is nu bijna net als bij ons, landerijen, sloten, mais, groente en fruitteelt, ook varkensstallen en dat ruik je goed. Hier komt de speciale ham (prosciutto) vandaan.

Gisteren genoten van ons luxe onderkomen, weer goed uitgerust, zodat we vandaag er weer eens tegen aan konden.
Ontbijt redelijk, behalve dan dat ik een perzik had waar binnen in de mieren een plekje gevonden hadden, gelukkig had ik hem doorgesneden en niet zo afgehapt. Een mierenbeet in m'n tong lijkt me niet aangenaam, een mier opeten niet zo erg, merk je toch niets van, denk ik.

Bijzondere locatie was het, aardig wat Nederlanders ook, maar wij zouden hier niet lang kunnen blijven, ondanks alle luxe. Voor kinderen lijkt het me helemaal een ramp, eigenlijk kunnen ze niet veel op het terrein dan zwemmen of zonnen, tafeltennis als het niet te warm is, wat voetballen als er genoeg anderen zijn.
Voor volwassenen ideaal, je rust uit, lekker eten en dicht bij Verona voor musea en muziekuitvoeringen.




























De eigenaar deed zijn best om het gebouw met mooi antiek in te richten, de staldeuren waren ook behoorlijk oud.

Onderweg onze eerste Mariabeeldje bij Centognano zo tegen de hel blauwe lucht leek mij wel aardig.







Kratten, dit zijn er maar een paar voor fruit, we hebben ze wel zo hoog opgestapeld gezien dat het net een gebouw leek.
Op de achtergrond, plastic bogen, kassen voor meloenen tussen Zévio en Álbaro in.







Veel muurschilderingen.



Speciale kerktorentjes zoals bij Ronco all d'Ádige.







Waterbruggen of waterslangen.




Bij Albaredo d'Ádige.


Hekjes met versiering, zal wel een feest komen of geweest zijn. We zagen het op meerdere plaatsen.

Onderweg kwam er een auto voorbij, de man stopte en raadde ons aan vooral naar de kerk bij Gazzulo,die we in de verte zagen, te gaan.



Uiteraard gedaan.



Leverde weer bijzondere foto's op.

































Uiteindelijk na twaalven, dus alles gesloten, kwamen we aan in de vestingstad Montagnana. 4 Stadspoorten en maar liefst 24 torens. Dit deed ons denken aan China, die hadden ook nog zoveel steden met stadspoorten en muren.







Gezellige straatjes, mooi in kleur, door de schaduw extra geaccentueerd, in combinatie met de kleur van Alie haar truitje kreeg het net iets meer.



Mooie arcades, door schaduwwerking.



Centrale pleinbij de Duomo van rond 1500.


Bij dit beeld zijn we gaan pauzeren en hebben er ons broodje gegeten.



Leuke schaduwwerking, mooie doorkijkjes.









Muur vanaf de andere zijde.



Balkonnetjes.


Nog een doorkijkje.


Tenslotte verlaten we de stille stad, waar iedereen binnen op bed ligt, waarschijnlijk.



Sloot met hoog water.





Fout gereden bij Castelbaldo en daardoor deze kerk kunnen fotograferen, nu lijkt de toren aan de kerk vast te zitten, maar hij staat er los van.






In Ramadello reden we tegen deze kerk aan, de kerken en gebouwen krijgen nu steeds meer een ruigere structuur, grotere beelden, meer Romaans.
Net als het landschap, ruig, ruwer van gesteente en minder klei.



Garibaldi in Lendinara.



Met de kerktoren in Lendinara, die de hoogste van Noord-Italië is.

Daarna op zoek gegaan naar een overnachtingsplaats, de route weer even kwijt, te lang langs het water gereden, leek makkelijk, maar de weg hield op en je moest over een pad met kuilen en stenen. Toen we uiteindelijk in Villanova del Ghebbo aankwamen vonden we het wel genoeg. De eerste de beste overnachtingsplaats nemen we, dat was in het prachtige dorp Fratta Polésine. Er stond een Motel bij een benzinepomp, het gebouw praktisch nieuw. De eigenaar vertelde dat het net 5 maanden geleden was geopend. Ze waren blij dat we langs kwamen en hadden een prachtige kamer met wederom ruime douche, airco enz.
We konden korting krijgen in het restaurant aan de overkant, maar helaas was dat nu deze dag gesloten. De eigenaar vertelde honderd uit over het dorp en de prachtige omgeving en dat je hier fantastische mooie fietstochten naar de delta bij Venetië kan maken. Maar ook naar Ferrara.
Kortom het lijkt ons nu wel een mooie plek om langer te blijven en vakantie te vieren, dicht bij Verona, Venetië, Ferrara en meer. Je kan goed fietsen en zo de cultuur in het dorp opsnuiven.





Location:Fratta Polésine, Motel Karibe, via G. Monti, 241

1 opmerking:

  1. perzikkem met als extra mieren, puffenin de hitte.lees wel vaker dat jullie toch wel moesten zoeken voor de juiste route.maar ook dat hoort bijzo'n trip.
    gr.peter

    BeantwoordenVerwijderen