woensdag 8 augustus 2012

8 augustus, dag 20, Fratta Polesine - Búdrio, 91 km

Vroeg op om het ochtendlicht te kunnen fotograferen.
Hieronder nog het avondlicht.
















Langs een verzorgingstehuis, waar de zorg nog hoog in het vaandel staat. Veel rolstoelgangers en familie of vrijwilligers die een rondje maakten.









De mensen van ons hotel sloofden zich ontzettend uit, ze waren zo blij met gasten. Het restaurant, waar we korting konden krijgen, was dicht, maar ze wilden ons toch helpen en deden hun uiterste best om een heerlijke maaltijd voor te zetten met veel groente. Toen we de volgende ochtend vertrokken werden er even snel twee flesjes koud water voor ons gepakt en vroegen ze of we ijsklontjes in onzeflessen wilden hebben. Echt lieve mensen.
Adres van Motel Polesine www.motelkaribe.it, info@motelkaribe.it
Via G.Monti, 241 - 45025
Fratta Polesine (RO)


Vroeg op om het ochtendlicht in Fratta Polésine vast te leggen, 's avonds was mijn batterij leeg en kon helaas de zonsondergang daar niet fotograferen. Alie draait zich het liefst nog een keertje om en vindt het veel te vroeg.















Iets later rond negen uur, toen we er met de fietsen langs kwamen. Dit zijn echt monumenten, waar nog te weinig toeristen op afkomen. Ze zijn ook niet elke dag open.















Onderweg, een fraai uithangbord door de schaduw.







Over de rivier de Po. Opvallend dat hier de oevers veel zand hadden. Af en toe ook een zand en grindbedrijf langs de Po gezien.







Na de brug hadden we gelijk rechtsaf gemoeten, maar wat is 200 meter, dus te ver en later links, maar goed ook, want anders hadden we deze prachtige muurschildering, geïnspireerd op de verhalen van Julio Cortazar, niet gezien.


Een Felliniachtige scene, twee mannetjes, alle twee rode pet, druk pratend en af en toe stilstaand met handen gebarend. Waren ze aan het praten met elkaar of hadden ze toch ruzie, want het ging er af en toe wel heftig aan toe....alora....


Tenslotte na 40 km kwamen we in Ferrara aan. Leuke stad met stadsmuur niet zo toeristisch en veel oude gebouwen en sfeer.













Dit wordt ook wel het diamant paleis genoemd, Palazza dei Diamanti, vanwege de steensoort.



De straat met keitjes betegeld. Lekker fietsen, en in de winter? Er wordt veel over destoep gefietst, tenminste als die een beetje een vlakkere bestrating hebben.


Balkonnetje met leuke uitbouw en ondersteuning.


Zo links en rechts fraaie doorkijkjes naar binnenplaatsen, hier een blik op de binnenplaats van een restaurant, even naar binnen gegaan, glazen plafond, waar het licht mooi doorheen scheen.







Kasteel midden in de stad, even doorheen gelopen.







Onszelf op de foto gezet.










Spelende kinderen, krijg je gelijk een indruk van hoe groot dit kanon is.







Duomo, lijkt wel twee kanten te hebben. Links aangekleede beelden en meer religieus, rechts rauwer strijdende figuren en niet aangekleed,













Leuke arcades en balkonnetjes.







Smalle straatjes.



Heel veel kerken en parken. Heerlijk verkoeling gezocht en naar het constante getsjerp van de cycades geluisterd, terwijl wij ons broodje aten en thee dronken.
Grote meloen soldaat gemaakt. We konden er na een klein tukkie weer tegen. (Lukte niet al te best, want er kropen mieren over Alie heen.) Om half twee was het in de stad nog 40 graden en een hoge luchtvochtigheid.
Gelukkig stond er redelijk veel wind, meestal achter, waardoor als je gang had er ook aardig wat wind om je heen blies. Het fietsen ging mij vandaag makkelijk af, reed met gemak 25 en soms 27 of meer. Alie ging wat moeilijker, maar ik maakte veel foto's en zo bleven we elkaar goed bijhouden. Later toen we samen een hele fles tonic en een zak chips hadden leeggemaakt gingen we allebei weer lekker achter elkaar aan.






Huidje van een verpopte cycade.



Kerk bij Marrara.




De Po vlakte, net Nederland.
In dit gedeelte van de Povlakte waren de dorpjes wel ver uit elkaar, hele grote stukken kwam je niets anders tegen dan gras, dor gras, of dorre mais, soms ook fruitbomen of eindeloze rijen met bomen. Voordat we de Po waren overgestoken was dat anders, hier lijkt alles veel ruiger. Doet een beetje aan de Noord-Oostpolder denken.









Dor



Verlaten




Eindeloos rijen bomen, netjes naast en achter elkaar
























Overal langs de weg staan afvalbakken, waar de mensen hun huisvuil in dumpen.





Lange wegen.



Eindeloze vlaktes.




Bijzondere kerkjes.


Detail



Oude vervallen boerderijen




Tja wat is dat nu voor een gewas?






Ondanks de temperatuur hebben we er toch weer 91 km op zitten, mede door de goede wegen en de wind in de rug.
Morgen beginnen na Bologna, de Apenijnen en gaan we de bergen weer in.



Location:Búdrio

1 opmerking: